جعبه مواد غذایی قابل تجزیه به یک ظرف بسته بندی مواد غذایی اشاره دارد که می تواند به دی اکسید کربن، آب،و مواد آلی از طریق عمل میکروبی در شرایط محیطی خاص (مانند کمپوست)، خاک، آب و غیره) برخلاف بسته بندی پلاستیکی سنتی، فرآیند تجزیه آن از آلودگی طولانی مدت محیط زیست جلوگیری می کند و یک راه حل سازگار با محیط زیست برای مقابله با "آلایش سفید" است.
PLA (اسید پلی لاکتیک):
این ماده از نشاسته های گیاهی مانند ذرت و قند حاصل می شود، شفافیت بالایی دارد و معمولاً در فنجان های نوشیدنی سرد و جعبه های سالاد استفاده می شود.نیاز به تجزیه در تاسیسات کمپوست سازی صنعتی (در دمای بالا و رطوبت بالا)، و تخریب در محیط های طبیعی آهسته است.
مواد مبتنی بر نشاسته:
با مخلوط کردن ذرت، نشاسته سیب زمینی و پلیمرهای زیست فرسایش پذیر، می تواند تا حدودی جایگزین پلاستیک های سنتی شود، اما ممکن است مواد دیگر برای بهبود مقاومت در برابر آب اضافه شود.
محصولات کاغذی:
با استفاده از مواد تجدید پذیر مانند کالا از قند و فیبر بامبو، که معمولاً در جعبه های ناهار یکبار مصرف استفاده می شود، پوشش زیست تجزیه پذیر برای جلوگیری از آسیب آب و روغن مورد نیاز است.
مزیت های اصلی
سازگار با محیط زیست: کاهش باقی مانده های زباله پلاستیکی در طبیعت و کاهش خطر آلودگی خاک و دریا.
منابع تجدید پذیر: تکیه بر مواد اولیه گیاهی برای کاهش مصرف انرژی فسیلی.
حمایت از سیاست: "ممنوعیت پلاستیک" در بسیاری از کشورهای جهان باعث رشد بازار می شود (مانند دستورالعمل پلاستیک یکبار مصرف اتحادیه اروپا).
سناریوهای کاربرد
غذاهاي آماده و سريع: جعبه هاي غذاي PLA، پوشش کاسه هاي کاغذي.
بسته بندی نوشیدنی: تنباکو های مبتنی بر نشاسته، فنجان های قهوه PLA.
سوپرمارکت تازه: فیلم چسبنده PBAT، سینی قند
خانواده و فعالیت ها: ظروف میز قابل تجزیه برای پیک نیک ها و جلسات استفاده می شود.
با چالش ها روبرو شدن
مسئله هزینه: هزینه های تولید ۳۰ تا ۵۰ درصد بیشتر از پلاستیک های سنتی است.
محدودیت های شرایط تخریب: کمپوست سازی خانگی برای برآورده کردن الزامات درجه صنعتی دشوار است و برخی از مواد ممکن است نیاز به امکانات خاص داشته باشند.
نقص در عملکرد: مقاومت ناکافی در برابر دمای بالا (مانند تغییر شکل PLA در هنگام قرار گرفتن در معرض گرما) ، عملکرد ضد آب باید با پوشش افزایش یابد.
عدم وجود سیستم بازیافت: مصرف کنندگان مستعد اشتباه بین "تخفیف پذیر" و "بازیافت پذیر" هستند و امکانات طبقه بندی و درمان ناقص هستند.
روند توسعه آینده
نوآوری های تکنولوژیکی: توسعه مواد جدید با مقاومت و قدرت در برابر دمای بالا، مانند مواد کامپوزیت نانوسولوز.
تقویت سیاست ها: مناطق بیشتری بسته بندی های زیست فرسایش پذیر را در مقررات (مانند اقدامات کنترل آلودگی پلاستیکی "پلان چهاردهم پنج ساله" چین) قرار می دهند.
آموزش مصرف کنندگان: استفاده و دفع صحیح را از طریق علامت های صدور گواهینامه (مانند OK Composite) راهنمایی کنید.
حالت دایره ای: ترویج حلقه بسته از "استفاده از کمپوست در تولید و بازگشت به میدان" ، ترکیب مواد مبتنی بر زیست با زنجیره صنعتی کمپوست.